Jump.

'Heb geduld, heb vertrouwen, hét komt.' De richting van mijn kaartjes van de laatste tijd. 'Hét komt...' Wat komt en wanneer komt dat dan? Het vertrouwen was er, het 'op het juiste moment' iets minder. Waar zijn mijn helden als ik ze nodig heb? Ik opende mijn keuzekoffer en koos ervoor om gewoonweg niet in klaagland te gaan zitten, maar in het nu. Ik geniet ontzettend van het zorgen voor mezelf, terwijl ik ook wéét dat zorgen voor een ander míjn richting is. Ik zou alleen dié richting nog wat verduidelijkt willen hebben en zocht de persoon op die het beste in mij naar boven haalt.  'Jo? Heeft jullie mama het heilig sacrament ontvangen? Woonde ze aan een bos waar er met de hond werd gewandeld? Is de hond vlak voor je mama komen te overlijden?' En nog veel meer van dat. Ik was er vooral naartoe gereden omdat ik nood had aan, en om mezelf te omringen met, gelijkgestemden. Als extra kadotje kwam ons ma door met als grootste boodschap: Zorgen voor een ander is goed, maar zorgen voor jezelf nog beter. Dank je wel voor jullie fijne energie, mama en Martine Debaeke. Hét komt. De wijsheid van stille kennis komt wanneer je je geest verstilt en je richt op het onbekende in plaats van op het bekende. Voor nu ga ik verder genieten, kijk ik uit naar mijn vervolgafspraak en avontuur met Martine. Mijn richting: Jump off the cliff and build your wings on the way down. Bestemming: Onbekend. Liefs Jo. X #unfuckyourself #bewustZIJN www.im-POSSIBLE.be