Ik negeerde hem al jaren. De uitnodiging die mij twee keer per jaar onder de aandacht werd gebracht. Een uitnodiging voor een paranormale middag met daarop een 'spooky' foto van een groep mensen, samen in een kring, hand in hand, ik kreeg er de kriebels van. Ik sta voor veel dingen open, maar iets, een dingetje, ego genaamd, zette er zijn vraagtekens bij en maakte mij sceptisch. Paranormaal, het woord zelf: wat je niet op natuurlijke wijze kunt verklaren... Sommige mensen kennen mij echt, sommige denken me te kennen en sommige hebben hun vraagtekens bij wat ik allemaal doe. Ik had ook die vraagtekens, maar ben blij dat ik op het punt kwam om te weten waar ik voor wil staan en wat ik wil waarmaken. Blij dat ik na lang wikken en wegen de keuze heb gemaakt om hiermee 'uit de kast' te komen. Veel mensen zijn zoekende, zoekende naar antwoorden, zoekende naar troost of zoekende naar iemand om gehoord te willen worden. Niks mooiers om mijn gevoel te mogen benoemen, om waarnemingen te mogen delen, om bevestigingen te geven en om handvatten aan te mogen reiken. Ik zette mijn kriebels opzij en ging deze keer wel in op de uitnodiging. De mensen van het kringetje, vele anderen en ikzelf, allemaal op hun eigen manier, maar allemaal met dezelfde intentie, hetzelfde doel: mensen die strugglen willen helpen. #unfuckyourself #bewustZIJN www.im-POSSIBLE.be
Reactie plaatsen
Reacties