'ZOEK HET UIT!" (mijn gillende ego-ik) 'Zoek het uit...' (mijn fluisterende intuïtieve-ik) Ik ben de laatste jaren een held geworden in het onderscheiden van mijn verschillende ikken en ik wéét inmiddels welke ik, ik blindelings kan vertrouwen. Toch ben ik soms nog wel eens te 'druk'. Te druk met alles en iedereen. (buiten mezelf) Te druk om diezelfde trigger na trigger te onderzoeken. Met als gevolg dat ik mijn ego-ik de overhand liet nemen, liet oordelen, voor onrust liet zorgen en die me een bittere smaak gaf. Het was net als bij een mug opzoek naar iets zoets. Ik werd geprikt en nog eens en nog eens. Ik bleef maar krabben in de hoop dat de jeuk snel voorbij zou gaan en er geen litteken zou achterblijven. In plaats van te stoppen met krabben, met 'druk' zijn, mezelf als een sinasappel af te pellen, opzoek naar wat er onder die dikke laag van 'Wat een gezeik!' lag, ging ik niet van mugeziften naar ontziften, maar werd het ipv ontziften, zeiken. Mijn lieverdanlief weet inmiddels hoe ik ben (geen zeikerd) en hield mij het spiegeltje van mijn druk zijn voor. Waar hij radicaal knopen kan doorhakken, kosten ze bij mij als ik druk ben gewoon wat meer tijd, gewoon om écht zeker te zijn. Om er later natuurlijk alsnog achter te komen dat mijn intuïtie het altijd direct bij het rechte eind heeft. Geven en nemen, de grootste uitdaging voor ons allemaal. Ik nam in deze s(h)ituatie te weinig. Tot nu. Lang leve ego! Om mij erop te wijzen, om mij knopen door te laten hakken, om los te laten en om verder te ontwikkelen. Uitdagingen, ik hou er van. En... door! Niet té druk. Voor nu... Nemen wat ík nodig heb, het blijft ook mijn grootste valkuil. Van bitter naar sweet, wat eet jij liever, vruchtvlees of schil? #unfuckyourself #bewustZIJN www.im-POSSIBLE.be
Reactie plaatsen
Reacties